XV
Wilanowski Wieczór Kolędowy
W dniu 15 stycznia 2017 r. w
Sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej w Powsinie – dzięki zaproszeniu Ks.
Proboszcza Lecha Sitka - odbył się już XV Wilanowski Wieczór Kolędowy. Organizatorami
tego pięknego, jubileuszowego koncertu było Centrum Kultury Wilanów i
Wilanowskie Towarzystwo Chóralne. Licznych, już niemal stałych słuchaczy, serdecznie
powitał dyrektor CKW Robert Woźniak. Po tym Joanna Niewiadomska-Kocik
z Wilanowskiego Towarzystwa Chóralnego, przytoczyła kilka wzruszających zdań w pełni oddających treść i znaczenie tego koncertu: „Stary czy młody, wierzący czy obojętny religijnie - gdzież jest Polak, dla którego melodie: Bóg się rodzi… Wśród nocnej ciszy…,
W żłobie leży… - nie stanowiłyby części własnej duszy? Zrosły się one nierozerwalnie
z polskością, której są wykwitem, a mogą być słusznie dumą” – pisała Ewa Kossak w swej urokliwej książce o tradycjach i obyczajach ”polskiego roku”. Podobnie brzmiących zachwytów nad rodzimą twórczością kolędową, można w polskiej literaturze odnaleźć bardzo wiele.
z Wilanowskiego Towarzystwa Chóralnego, przytoczyła kilka wzruszających zdań w pełni oddających treść i znaczenie tego koncertu: „Stary czy młody, wierzący czy obojętny religijnie - gdzież jest Polak, dla którego melodie: Bóg się rodzi… Wśród nocnej ciszy…,
W żłobie leży… - nie stanowiłyby części własnej duszy? Zrosły się one nierozerwalnie
z polskością, której są wykwitem, a mogą być słusznie dumą” – pisała Ewa Kossak w swej urokliwej książce o tradycjach i obyczajach ”polskiego roku”. Podobnie brzmiących zachwytów nad rodzimą twórczością kolędową, można w polskiej literaturze odnaleźć bardzo wiele.
Wykonawcami
ponad 2,5–godzinnego koncertu kolęd,
kantyczek i pastorałek byli:
-
Zespół śpiewaczy „Powsinianie” z Centrum Kultury Wilanów (opieka artystyczna –
Grzegorz Toporowski, przy akompaniamencie sześcioosobowej kapeli),
-
Chór Klubu Seniorów „Radosna” z Centrum Kultury Wilanów (opieka artystyczna –
Grzegorz Toporowski),
-
Zespół Grupa 30+ z Centrum Kultury Wilanów (opieka artystyczna – Mikołaj
Gąsiorek, przy akompaniamencie sześcioosobowej kapeli),
-
Chór Maksymilianum z parafii św. Maksymiliana z Warszawy (dyrygent – Andrzej
Kondej)
-
Chór Epifania z parafii Miłosierdzia Bożego na Saskiej Kępie (dyrygent –
Zuzanna Falkowska),
-
Chór „Con Brio” z parafii św. Elżbiety w Powsinie (dyrygent – Tadeusz
Zwierzchowski),
-
Chór Liturgiczny parafii N.M.P. Wspomożenia Wiernych w Zalesiu Dolnym (dyrygent – Paweł Ginda),
-
Chór Konstancińskiego Domu Kultury GRAPA FAMILY (dyrygent – Aleksandra Puacz-Markowska),
-
Chóry parafii Bożej Rodzicielki w Klarysewie i Bogurodzicy Maryi z Jelonek (dyrygent
– Józef Stępień),
-
Wilanowskie Towarzystwo Chóralne (dyrygent – Andrzej Kocik).
Po zakończeniu każdego występu,
na ręce opiekuna artystycznego zespołu lub
dyrygenta chóru, wręczano bardzo wymowne figurki. Były nimi Anioły Harmonii, wykonane przez dzieci
niepełnosprawne.
W tym krótkim
tekście nie mogłam przytoczyć różnorodnych i wzruszających treści śpiewanych
utworów. Nie jest też możliwe opisanie słowami widocznego zaangażowania
emocjonalnego, a także profesjonalnego warsztatu muzycznego wszystkich śpiewających
i grających. Na takim koncercie
trzeba koniecznie być, żeby współuczestniczyć w kultywowaniu naszej pięknej,
na wskroś polskiej tradycji. Jest ona wyrazem przejmującej, chóralnej modlitwy
wznoszonej do Bożego Dzieciątka (np. …Podnieś
rękę Boże Dziecię, błogosław Ojczyznę miłą…), a także wychwalającej
przymioty Bogurodzicy Maryi (np. Święta
Panienka Syna kołysała… czy Lulajże
Jezuniu…). Jest to zbieżne ze słowami Adama Mickiewicza, który w roku 1841 w
wykładach z literatury słowiańskiej mówił: „Nie
wiem, czy jaki inny kraj może się
pochlubić zbiorem podobnym do tego, który posiada Polska…. Mówię o zbiorze
Kantyczek… Uczucia w nich wypowiedziane, uczucia macierzyńskie, gorliwej czci
Najświętszej Panny dla Boskiego Dzieciątka, są tak delikatne i święte, że
tłumaczenie prozą mogłoby je spospolitować. Trudno by znaleźć w jakiejkolwiek
innej poezji wyrażenia tak czyste, o takiej słodyczy i takiej delikatności”.
Mieliśmy okazję uczestniczyć w tej
wspólnej uczcie duchowej i za to owocne agape
organizatorom, zespołom, chórom i wiernym uczestnikom tego Kolędowego Wieczoru,
serdeczne Bóg zapłać.
Teresa
Gałczyńska
18.01.2017
r.
"Bożej Miłości iskierka"
Chodzi po świecie miłość bezdomna,
dziś niepotrzebna nikomu.
Nie chcą jej dzieci, młodzi i starsi,
ni w sercach swoich, ni w domu.
Gdzie są te czasy?...
Gdzie są te czasy gdy rozpalała,
głowy młodzieńcze i dusze.
I góry z nimi przenosiła
wraz z falą wielkich wzruszeń.
Wtedy to matki nią przepełnione
dawały dzieciom życie.
Dbały o każdy jego szczegół,
dzieląc miłością obficie.
Wówczas ojcowie rodzinom swoim
ochroną byli, stalową tarczą.
A i dziadkowie licznym potomkom,
mogli powierzać swą dolę starczą.
Otwórzmy szeroko swe podwoje
i niech się dzisiaj nikt nie lęka.
Że wejdzie przez nie do serc naszych
tej Bożej Miłości, bezdomna iskierka.
Ona to sprawi, że znikną spory,
zadawnione, niszczące waśnie.
I polskie życie od tej pory
z pomocą Bożą, znów kwitnąć zacznie!
Teresa Gałczyńska
(Połczyn Zdrój 23.12.2016 r.)